Κοινωνική Πολιτική και Τοπική Αυτοδιοίκηση

Οι όροι κοινωνικό κράτος,κράτος πρόνοιας και κοινωνική πολιτική αποτελούν έννοιες της σύγχρονης κοινωνίας .

Η κοινωνική πολιτική του κράτους υλοποιείται μέσα από την θέσπιση  της κοινωνικής ασφάλισης,  την βελτίωση συνθηκών διαβίωσης των πολιτών, την εκπαίδευση ,την δημιουργία κοινωνικών δομών.

Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης μπορούν να συγκροτηθούν υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής προς όφελος των δημοτών

Έτσι τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι αποδέκτες,

ωφελούμενοι και χρήστες των κοινωνικών υπηρεσιών των δήμων κυρίως είναι :

Α) Άτομα  με αναπηρία για τα οποία πρέπει να παρέχεται ειδική αγωγή και επαγγελματική εκπαίδευση για την ανάπτυξη και αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους.

Β) Γυναίκες οι οποίες χρειάζονται υποστήριξη στην ένταξη  και την παραγωγή καθώς και στην διευκόλυνση των νέων μητέρων.

Γ) Παιδιά, ενίσχυση των παιδιών και των οικογενειών τους με την  δημιουργία πάσης φύσεως υποστηρικτικών δομών (ιατρική, συμβουλευτική, παιδοψυχιατρική).

Επιπλέον η τοπική αυτοδιοίκηση έχει την δυνατότητα προώθησης δράσεων μέσω της ύπαρξης κοινωνικών προγραμμάτων τα οποία μπορούν να είναι:

1)Προγράμματα πρόληψης και προαγωγής υγείας των δημοτών

2)Προγράμματα ανοιχτής προστασίας ηλικιωμένων

3)Προγράμματα πολιτιστικά και προγράμματα άσκησης.

4)Προγράμματα πρόνοιας και δημιουργικής απασχόλησης.

5)Προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης.

Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε ότι η ενεργοποίηση εθελοντικών οργανώσεων, εκκλησιαστικών και φιλανθρωπικών φορέων και σωματείων, τοπικών συλλόγων  όχι μόνον βοηθούν στην υλοποίηση των κοινωνικών προγραμμάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά θεωρείται και απαραίτητη και πολύτιμη λόγω των εξιδικευμένων γνώσεων του ανθρώπινου δυναμικού τους , αλλά και των γνώσεων των τοπικών προβλημάτων και ιδιαιτεροτήτων.

της Χριστίνας Θεοδωρίδου-Αλεξανδρίδου

Πρόεδρος  ΗΠΑΡχω

Σωματείου Ηπατομεταμοσχευθέντων Ελλάδος

Υποψήφιας Δημοτικής Συμβούλου με τη ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ